Chociaż mogłabym Ci podziękować za inne, niż jeszcze w latach 90-tych, widoki zza okna samochodu, kanalizację w mojej gminie, dodatkowe kwalifikacje mojego syna to jednak bardziej pragnę Ci podziękować za świadomość, że normalnie żyć, tzn.: trójpodział władz, poszanowanie godności drugiego człowieka, równość płci, empatia i pomoc potrzebującym, solidarność i wzajemny szacunek, dotrzymywanie umów i nigdy więcej wojny w Europie. Dziękuję za to, że spacerując ulicą Grota-Roweckiego, czy Unter den Linden czuję się na miejscu.