Autor: zarzad@myobywateleue.org

Dziękuję, że moje Miasto wypiękniało, za możliwość swobodnego podróżowania, za to, że mogę podwyższać swoje kwalifikacje dzięki licznym szkoleniom i czuć się prawdziwą Europejką.

Dziękuję ci Unio za wszystko co zrobiłaś dla Polaków, za drogi, koleje i za żarówki też.

Przed ’89-tym czułem ogromny stres podczas przekraczania granicy i to tzw. „bratnich” narodów. Po 2004-tym nigdy nie zastanawiałem, gdzie była ta granica. Wszędzie jestem „u siebie” i cieszę się z odwiedzin Europejczyków. Też „u siebie”.

Dziękuję za młodość bez wojny i głodu, za przyzwoitą pracę i życie pełne możliwości.

Dziękuję za to, że gdy tęsknię za synem, kupuję bilet i jestem. Moi rodzice nigdy mnie nie odwiedzili, bo nie było to możliwe.

Napiszę krótko: Bardzo dziękuję.

Dziękuję ci, Unio, za to, że moja wnuczka Julia może swobodnie jeździć do Anglii zarabiać pieniądze na swoje studia

Dziękuję, że Jesteś.
Jesteś Rodziną Narodów.
Na dobre i złe.