Dziękuję Unii za to, że przyjęła Polskę i Polaków. Dziękuję, że pokazała władzom co mają zrobić, aby nasz kraj po przemianach demokratycznych lat 90tych mógł samodzielnie dalej się rozwijać. Dziękuję też za przykłady czego nie należy robić. Jest bowiem ważne, abyśmy mogli decydować jak chcemy się rozwijać. Unia winna być jak biblioteka, gdzie każdy wypożycza książki, które go interesują. Czasami można do niej przynieść coś swojego, czego nie było w księgozbiorze. Mam nadzieję, że Unia zrozumie, że nie tylko jej zalecenia są ważne, ale i potrzeby jej członków wynikające z historycznych doświadczeń i kulturowych emocji. Chciałbym za to kiedyś podziękować.