Dziękuje ci Unio za to, że dostaliśmy szanse ucieczki od poczucia niższości, biedy, zacofania, kompleksów. Dziękuję w imieniu mojego pokolenia dzisiejszych 40- latków. Pamiętam czasy, gdy kończyliśmy szkoły i w małym miasteczku z 40% bezrobociem nikt nie chciał nas nawet jako pomocników na budowie. Pamiętam te szare miasteczka, te rozpadające się wioski, szary i brudny Wrocław. Nagle to się zmieniło, wielu z nas wyjechało, wielu zostało tutaj i od prostych prac – wczepieni pazurami w prowizoryczne firmy – w garażach zaczęliśmy tworzyć nasz dobrobyt. Pracowaliśmy i pracujemy od rana do wieczora, w nocy się uczymy w weekendy kończyliśmy studia i po tych kilkunastu latach kiedy jesteśmy z tobą Unio, już nie mamy kompleksów, mówimy językami, latamy po świecie samolotami, mamy mieszkania, domy, piękną okolicę, cudowne miasta, mamy znajomych i przyjaciół na całym świecie. Nasze firmy zmieniły się w Europejskie Tygrysy. Koledzy z Niemiec, Francji, Holandii, Norwegi nie mówiąc już o przyjaciołach z Białorusi, Ukrainy, Rosji, Litwy przyjeżdżają do nas zobaczyć jak my to robimy. Dziękuję ci Unio za szansę, którą nasze pokolenie chwyciło i obróciło w sukces. Dziękuję wam przyjaciele w całej Europie, że nam zaufaliście i przepraszam za to co się teraz dzieje w naszym pięknym kraju. Proszę moich młodszych kolegów i koleżanki nie odwracajcie się od Unii, nie pozwólcie abyśmy znaleźli się znowu w latach 90 czy 80, to smutne czasy. Starsze pokolenie proszę, aby sobie przypomniało i uchroniło swoje wnuki przed powrotem tamtych czasów. Dziękuje Ci Unio i obiecuję, że zostaniemy z tobą.